Լինում է, չի լինում մի զարմանալի երաժիշտ է լինում։ Մի օր մենակ գնում է անտառի միջով ու միտք անում հազար ու մի բաների մասին, իսկ երբ ձանձրանում է մտածելուց, ասում է.
— Անտառում ժամանակը դանդաղ է անցնում, պետք է մի լավ ընկեր գտնել։
Վերցնում է ջութակն ու սկսում նվագել, էնպես բարձր և ուրախ, որ ձայնը տարածվում է ամբողջ անտառով մեկ։
— Անտառում ժամանակը դանդաղ է անցնում, պետք է մի լավ ընկեր գտնել։
Վերցնում է ջութակն ու սկսում նվագել, էնպես բարձր և ուրախ, որ ձայնը տարածվում է ամբողջ անտառով մեկ։