30 September 2017

Հեքիաթ «Զարմանալի երաժիշտը»

Լինում է, չի լինում մի զարմանալի երաժիշտ է լինում։ Մի օր մենակ գնում է անտառի միջով ու միտք անում հազար ու մի բաների մասին, իսկ երբ ձանձրանում է մտածելուց, ասում է.
— Անտառում ժամանակը դանդաղ է անցնում, պետք է մի լավ ընկեր գտնել։
Share:

29 September 2017

Հեքիաթ «Մոխրոտիկը»

Մի հարուստ մարդու կին հիվանդանում է։ Տեսնում է մահը մոտենում է՝ կանչում է իր մինուճար աղջկանը, ասում է.
— Զավա՛կս, եղի՛ր լավն ու բարի, էն ժամանակ աստված միշտ քեզ կլսի, ես էլ երկնքից մտիկ կանեմ քեզ ու անբաժան քեզ հետ կլինեմ։
Share:

27 September 2017

Հեքիաթ «Սոխակը»

In China, as you know, the Emperor is a Chinaman, and all the people around him are Chinamen too. It is many years since the story I am going to tell you happened, but that is all the more reason for telling it, lest it should be forgotten. The emperor’s palace was the most beautiful
Share:

24 September 2017

Հեքիաթ «Թռչող սնդուկը»

Կար, չկար՝ մի վաճառական կար, այնքան հարուստ, որ կարող էր արծաթե դրամներով սալահատակել մի ամբողջ փողոց, դեռ մի նրբանցք էլ հետը։ Բայց նա այդպիսի բան չէր անում, իր փողերն ուրիշ կերպ էր ծախսում և, եթե
Share:

20 September 2017

Հեքիաթ «Մատնաչափիկը»

Մի կին ծաղկամանի մեջ ծաղիկ է աճեցնում: Բացված կոկոնից դուրս է գալիս փոքրիկ աղջիկ, որին  կինը կոչում է Մատնաչափիկ: Աղջիկը շատ գեղեցիկ է և դա նկատում է գորտը: Սա որոշում է ամուսնացնել Մատնաչափիկին իր որդու հետ: Գիշերը նա գողանում է աղջկան և տանում ճահիճ: Գորտի որդին իսկույն սիրահարվում է, և որպեսզի Մատնաչափիկը չփախչի, նստեցնում է նրան ջրաշուշանի տերևի վրա:
Share:

19 September 2017

Հեքիաթ «Վայրի կարապներ»

Թագավորն ունի տասնմեկ որդի և մեկ դուստր, որի անունն է Էլիզա: Բոլորը երջանիկ էին, քանի դեռ չէր հայտնվել կախարդ խորթ մայրը: Նա գյուղ է ուղարկում Էլիզային, իսկ եղբայրներին դարձնում է սպիտակ կարապներ:

Share:

16 September 2017

Հեքիաթ «Ջրահարսը» (մաս 2)

Դրանից հետո, երեկո թե առավոտ, նա հաճախ էր լողում այնտեղ, որտեղ թողել էր արքայազնին, տեսավ, թե ինչպես այգիներում պտուղները հասունացան, և մարդիկ քաղեցին, ինչպես բարձր լեռներում ձյունը հալվեց, բայց արքայազնը չկար ու չկար։ Եվ ամեն անգամ ջրահարսն ավելի
Share:

15 September 2017

Հեքիաթ «Ջրահարսը» (մաս 1)

Բաց ծովում ջուրը կապույտ է՝ ինչպես ամենագեղեցիկ տերեփուկի պսակաթերթերը, և թափանցիկ՝ ինչպես ամենանուրբ ապակին։ Բայց որքա՜ն էլ խոր է այնտեղ։ Այնքա՜ն խոր, որ ոչ մի խարիսխ հատակին չի հասնի, և քանի՜֊քանի զանգակատուն պետք է իրար գլխի դնես, որ ամենավերինի ծայրը դուրս գա ջրի երես։ Ջրի հատակին ջրահարսներ են ապրում։

Share: