15 September 2017

Հեքիաթ «Ջրահարսը» (մաս 1)

Բաց ծովում ջուրը կապույտ է՝ ինչպես ամենագեղեցիկ տերեփուկի պսակաթերթերը, և թափանցիկ՝ ինչպես ամենանուրբ ապակին։ Բայց որքա՜ն էլ խոր է այնտեղ։ Այնքա՜ն խոր, որ ոչ մի խարիսխ հատակին չի հասնի, և քանի՜֊քանի զանգակատուն պետք է իրար գլխի դնես, որ ամենավերինի ծայրը դուրս գա ջրի երես։ Ջրի հատակին ջրահարսներ են ապրում։



Share: